Remmelt geloofde in een betere wereld. Een wereld waarin het geld beter en eerlijker verdeeld kan worden. Met deze gedachten is hij in 2012 gestart met de werknemerscoöperatie Schoongewoon in Den Bosch.
Eerder in zijn loopbaan was hij werkzaam in de schoonmaak en merkte hij dat schoonmaakcontracten veel geld konden opleveren, maar dat dat geld vooral besteed werd aan de directie en het management, aan kantoorgebouwen, aan leaseauto’s voor het management, aan een zo hoog mogelijke winst en op de laatste plaats pas aan de schoonmakers op de werkvloer.
Met lage lonen, slechte werktijden en weinig zeggenschap over hun werk ploeteren de schoonmakers hun werkdag door.
In zijn boek “Gewoon doen, ongewoon ondernemen” vertelt Remmelt over zo’n schoonmaakster, haar naam is Door, die de dag met moeite doorkomt, zonder dat ze gezien en gewaardeerd wordt.
Stakingen in de schoonmaak voor betere arbeidsvoorwaarden en 2 televisieuitzendingen over de slechte werkomstandigheden in de schoonmaak overtuigden Remmelt dat het echt anders georganiseerd moest worden met een eerlijke verdeling van het geld dat verdiend werd met de schoonmaakcontracten.
2012 was het jaar van de coöperaties georganiseerd door de Verenigde Naties en zo kwam Remmelt op het idee om de schoonmaak te organiseren in werknemerscoöperaties. In het tweede deel van zijn boek beschrijft Remmelt hoe je een coöperatie opricht.
De eerste Schoongewoon werd opgericht in Den Bosch en werd succesvol met trouwe klanten zoals de Verkadefabriek waar Remmelt kind aan huis was.
Ik (Joke van der Schoor) ontmoette Remmelt in 2012 bij een bijeenkomst over innovatie in de facilitaire diensten. Er was direct een klik tussen ons en ik werd gevangen door zijn bevlogenheid, zijn overtuigingen en de spirituele dimensie achter zijn ideeën.
We hebben samen in 2013 geprobeerd om een schoonmaakcoöperatie op te richten bij de instelling waar ik werkte maar we konden niet starten door de zoveelste reorganisatie.
We merkten dat de wereld nog niet openstond voor het gedachtengoed van Remmelt. Maar het zaadje was bij mij geplant en ik begon te geloven in het concept van Remmelt.
In 2014 kwam de vraag bij Remmelt om een coöperatie in de zorg te starten en hij vroeg me of ik dit op me wilde nemen. Ik had mijn laatste baan in loondienst achter me gelaten en wilde een sabbatical van 6 maanden nemen om daarna met mijn eigen bedrijf verder gegaan.
De sabbatical duurde door Remmelt 2 maanden en we zijn gestart met Helpgewoon voor coöperaties in de zorg. Op het moment dat ik dit schrijf zijn er 25 coöperaties, niet alleen in de schoonmaak en de zorg, maar inmiddels ook in sport en voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt.
Mensen kunnen niet geloven dat het zo eenvoudig kan zijn:
In zijn In Memoriam voor de websites en social media heb ik geschreven dat we binnen de coöperaties zijn werk zullen voortzetten als eerbetoon aan hem.
Die belofte wil ik hier herhalen: aan zijn vrouw Astrid, aan zijn dochters Vivienne en Michelle, en aan zijn bonuskinderen Simon, Otheline en Josephine, aan zijn moeder Willemijn, en aan iedereen die van Remmelt houdt om wie hij was, en dat zijn heel veel mensen gezien de reacties na zijn overlijden. We zullen Remmelt nooit vergeten en we zetten zijn werk voort.
